Vraag
Het is een normale woensdagavond zo als elke week er één heeft. Op het menu: stamppot. Het is koud, de dagen worden korter en de maag wil een stevig potje eten na een dag hard werken. Daarnaast is het makkelijk gemaakt na een lange dag en smaakt het, niet geheel onbelangrijk natuurlijk ook hartstikke lekker. Anno 2019 maken we deze onderhand met een vegetarische rookworst in plaats van een ‘echte’, je moet immers een beetje met de tijd mee. Enfin, 19:00 met zijn allen aan tafel een beetje de dag nabespreken. We zijn bijna aan het einde van ons maal als de puber zijn keel schraapt. “Ehm, mam, ik wil graag meer kleedgeld.” De puber heeft namelijk al sinds een jaar of twee kleedgeld, maar ik heb er zelden iets nieuws van zien langskomen. Hij draagt nog exact de shirts die ik vroeger voor hem kocht, en zijn spijkerbroeken zijn lichtelijk hoogwater. Nou kan hij het hebben met zijn slanke bouw, maar echt heel hip staat het niet. Ik ging er eerlijk gezegd altijd van uit dat hij het geld oppotte voor een grotere uitgave, zoals een kapotte Playstation of een nieuw spel. Of een vakantie nadat hij zijn eindexamen had gehaald.
Nonverbale communicatie
Ik kijk hem een tijdje aan en vraag waar zijn geld dan in hemelsnaam aan op is gegaan. Kleren lijken het namelijk niet te zijn. De puber lacht wat schaapachtig en mompelt daarna iets over nieuwe videogames, snacks tijdens de lunch uit de kantine en wat avondje weg met zijn vrienden. Hij wil nieuwe shirts, want te kort, maar zijn centjes zijn op. Man kijkt mij aan. In de nonverbale communicatie die je als ouders na een lange tijd samen hebt lijkt het gesprek duidelijk. Wij zitten op één lijn: deze jongen krijgt voldoende van ons, als hij meer wil zal hij een bijbaantje moeten zoeken. Ik knik Man bemoedigend toe. Jij mag het hem vertellen.
Winkelen
“Mama zal je straks nog wat overmaken”. Pardon? Tot zover onze uitstekende nonverbale communicatie. Ik kijk Man boos aan. Man glimlacht bemoedigend terug. Goed, dit gesprek bewaren we wel voor later. Eerst de schade beperken. “Je krijgt nieuwe shirts, maar ik kies ze uit en bestel ze. En dat is éénmalig, hierna verwacht ik dat je je zaakje zelf op orde hebt”. Zoon is blij, man krijgt later nog een preek. En Vrouw? Vrouw gaat maar truien heren kopen op het internet. Echt niet dat ik na deze lekkere stamppot nog de kou ga trotseren.